13

وقتی کسی برات  نظر میزاره بیشتر احساس مسئولیت میکنی تا درست حسابی تر بنویسی!

 

پ.ن ،

شاید این پرنده،

روح ناامید یک غریق بود،

در کشاکشی میان مرگ و زندگی

در کمند پیچ و تاب ها؟

شاید این صدا همیشه جاری است.

در تلاطم عظیم آب ها.


نظرات 1 + ارسال نظر
mehdi 17 - شهریور‌ماه - 1394 ساعت 13:18

ناخدا از فریدون مشیری
همیشه شعراش روان بودند.

مورد پسنده

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد